Het is 4 februari. Wereld dag tegen kanker. 

Als je het even vluchtig leest op social media, valt het misschien niet zo op tussen al die andere dagen als bijvoorbeeld warme-truien-dag, ruim-je bureau-op-dag of nationale slagroomdag….

Toch zijn dit van die dagen waarop ik wel even bewust stil sta.

Mijn gedachten gaan uit naar al die mensen die met kanker te maken hebben of er een dierbare aan verloren hebben. Speciaal denk ik deze dag (ook op veel andere dagen trouwens) aan mijn nichtje, waarvan we vorig jaar schrikbarend snel en totaal onverwacht afscheid hebben moeten nemen. Ik heb hiermee van dichtbij ervaren hoe verwoestend kanker kan zijn en hoe vreselijk diep zo’n verlies ingrijpt in een gezin en de kring daar omheen.

Ik weet dat veel mensen dagelijks worstelen met de ziekte zelf of met de gevolgen ervan.

Helaas kom ik in mijn werk ook veel verhalen tegen, verhalen van mensen zoals jij en ik, waarmee mij altijd weer duidelijk wordt; in een vingerknip kan je leven op z’n kop staan.

Vanuit het diepst van mijn hart: Liefde, kracht en troost voor mensen die getroffen worden, in welke vorm dan ook.